Choć jemioła tradycyjnie nam się kojarzy z okresem świątecznym i pocałunkami, to w dzisiejszych czasach stanowi ona poważny problem dla zdrowia drzew, gdyż jest pasożytem i zabiera wodę i składniki mineralne z drzew na których występuje.
Jemioła (Viscum album) to roślina wiecznie zielona, należąca do rodziny sandałowcowatych. Jej łacińska nazwa Viscum oznacza tyle co lep, a w starożytnym Rzymie właściwości jemioły traktowano jak najbardziej dosłownie. Z jej kleistych owoców przyrządzano specjalny klej i smarowano nimi gałązki, by w ten sposób chwytać małe ptaki.
Jemioła występuje głównie na drzewach liściastych, takich jak topole, lipy, brzozy czy jabłonie, jednak w ostatnich latach zauważamy jej rozrost również na drzewach iglastych.
Badania wskazują iż gwałtowne rozprzestrzenianie jemioły związane jest z coraz cieplejszymi zimami w Polsce, permanentnym stanem suszu w ostatnich 6 latach oraz ogólnym ociepleniem klimatu jaki doświadczamy w naszym kraju. Też warte podkreślenia jest fakt iż nasiona jemioły przenoszone są przez ptaki. Jeszcze kilkanaście lat temu były to tylko jemiołuszki, które występowały u nas w niewielkich liczbach( żywią się one owocami jemioły i czyszcząc dzioby przyklejają je do gałęzi oraz konarów innych drzew). Jednak obecnie, coraz więcej gatunków ptaków nie odlatuje zimą na południe, tylko pozostaje w miastach. I one także zainteresowały się owocami jemioły, dlatego mamy większe grono osobników, które ją roznoszą na kolejne drzewa.
Nasiona jemioła wytwarzają specjalne struktury zwane haustoriami(ssawki), które penetrują tkanki drzewa żywiciela i pobierają z nich wodę oraz substancje odżywcze. Półpasożyt ten również powoduje zmiany techniczne drewna i różne zakłócenia metabolizmu.
Chociaż jemioła przeprowadza fotosyntezę, jej uzależnienie od drzewa sprawia, że jest klasyfikowana jako półpasożyt.
Obecność jemioły może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia drzewa:
Skuteczne usuwanie jemioły wymaga odpowiedniej wiedzy, alpinistycznych technik linowych lub nawet użycia podnośnika – by dotrzeć do wszystkich zainfekowanych gałęzi:
Ręczne usuwanie jemioły przez Arborystów
W chwili obecnej, jedynym skutecznym sposobem walki z jemiołą jest ręczne jej usuwanie przez specjalistów:
Najlepszym okresem na prace pielęgnacyjne na drzewie jest środek okresu wegetacyjnego(czyli okres letni) – wtedy drzewo jest najsilniejsze i najlepiej znosi cięcia.
W okresie spoczynku zimowego też możemy wycinać jemiołę z drzew, dbając o to by prace nie były przeprowadzane podczas mroźnej i wilgotnej pogody - aby ograniczyć stres drzewa. Brak liści na drzewach w tym okresie, ułatwia pracę i pozwala identyfikować wszystkie ogniska jemioły.
Na rynku nie występują środki chemiczne, które możemy użyć przeciwko jemiole, jednak coraz więcej jest informacji iż badacze z Czech pracują nad „szczepionką” na bazie grzybów która może być skuteczna w zwalczaniu tego półpasożyta.
Aby ograniczyć inwazję jemioły, warto regularnie monitorować drzewa i usuwać pasożyta w początkowej fazie wzrostu – szczególnie gdy ognisk jest kilka a nie kilkanaście na drzewie. Prace te powinni być prowadzone przez doświadczonych arborystów i specjalistyczne firmy tak by nie zniszczyć drzew w trakcie prac.
Zapobieganie obejmuje również unikanie sadzenia drzew podatnych na jemiołę w miejscach, gdzie występuje już ten pasożyt.
Jemioła to urokliwa, ale bardzo szkodliwa roślina, która może poważnie osłabić drzewa i wpłynąć na ich zdrowie. Skuteczne usuwanie pasożyta wymaga regularnych działań i znaczonego nagładu czasowego arborysta w zwalczaniu tej rośliny. Regularna kontrola i pielęgnacja drzew pozwolą chronić drzewa przed negatywnymi skutkami inwazji jemioły.